28 december 2008

Kerst 2008

Eten, vrienden, hazenrug, drinken, Wii-en, ganzenlever, oma, spierpijn, tonijn, eten, hoofdpijn, slapen, maar vooral eten. Dat was Kerst 2008. Voorlopig kan ik geen eten meer zien en ik ben blij dat we bij de Wii ook de Wii-fit hebben aangeschaft om de kilo's er af te kunnen spelen!

Verder ben ik natuurlijk erg verwend met allemaal mooie keukencadeaus: een magnetisch messenrek, kookboeken, een super-deegroller, mooie borden (nee, nog niet gebruikt) en, heel handig in mijn kleine keuken, plate spacers.

Wist ik vorige week eigenlijk nog niet wat ik allemaal zou gaan maken, nu is alles op en achter de rug en vind ik dat ik wel een schouderklopje heb verdiend: het is tenslotte allemaal erg lekker geworden.

Wat me voor de Kerst was opgevallen (en ik was niet de enige), dat de eetbladen eigenlijk geen inspiratie brachten. Ook mijn zoektochten op internet gaven eigenlijk weinig voldoening. Ik kan me goed voorstellen dat er mensen zijn, die in de stress schieten wanneer ze voor een grote groep moeten koken, of een gerecht maken dat de nog nooit gemaakt hebben.

Deze kerst heb ik weer gemerkt dat een goede mis-en-place onontbeerlijk is. Helemaal met een ienieminiekeuken. Voor tweede kerstdag had ik eigenlijk het gehele menu al 'klaar' en dat scheelt zoveel tijd en stress. Dat zou iets moeten zijn waar bijvoorbeeld de eetbladen heel veel meer aandacht aan zouden moeten besteden: groenten al voorbereid zodat ze alleen nog even doorgewarmd hoeven te worden, een bijgerecht met aardappelen dat ook van te voren klaargemaakt kan worden en in de oven op temperatuur kan worden gebracht of bijvoorbeeld het vlees: ik had reebiefstukjes. 's Middags al heel kort aangebakken, even wat peper en zout en dan aan alle kanten dichtschroeien. Meer niet. Daarna weggezet op een warme plaats. Op het moment van serveren hoeven ze alleen nog maar een minuut of vier in een hete oven (200 graden). Wanneer je de groenten en de saus dan ook al klaar hebt staan en hoeft door of op te warmen, is alles zo gepiept!

Ja, ik praat er wel makkelijk over en voor mijn gasten zal het er ook wel uit hebben gezien alsof ik het uit mijn mouw schud, maar ik heb dan ook een hele goede leerschool gehad, waar ik 1e Kerstdag nog even van mocht genieten: mijn moeder kwam eten en zij zou de hele hazenruggen bereiden (een filet van de hele hazenrug smaakt toch krachtiger dan gefileerde haas). Vroeger serveerde ze in het wildseizoen de hele hazenruggen in het restaurant. Er gingen er zo een stuk of 30 op een avond doorheen. Als mijn moeder in de keuken staat, dan verdwijn ik stilletjes naar de achtergrond en doe de aardappelkroketjes en de afwas. Ze is dan helemaal in haar element en ik leer dan weer...

Voor een hele hazenrug de ruggen peper-en-zouten. Oven voorvervarmen op 160 graden. In een grote pan de ruggen aan alle kanten aanbraden. Overdoen in een braadslede en dan de oven in. Afhankelijk van de grootte van de hazen zo'n 12 minuten. Langs de ruggengraat even de gaarheid controleren. In de tussentijd van het braadvet een sausje maken. Dat kan natuurlijk luxe met zelfgetrokken fonds en dergelijke, maar voor het gemak doet een zakje witte saus het ook goed. Scheutje room erdoor en schepje cranberries voor een zoetje. Wil je het pittiger, dan een pepersausje ervan maken met een scheutje cognac en hele peperkorrels.

Het was een fijne Kerst met veel lieve mensen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Klinkt weer goed allemaal Chris, fijn! Van harte gefeliciteerd met Rob nog, breng je hem de wensen ook over ajb?
Carla