Vriendinlief is de suikertante van de Dames en zo nu en dan pakt ze flink uit en verwent ze enorm. Welke idioot geeft nou aan twee Dames zomaar een Nintendo DS met een spelletje of voor de verjaardag een nieuwe fiets? Zij dus. Van ieder ander zou ik dat niet kunnen hebben, zulke grote cadeaus, maar van haar wel. Ze is eigenlijk een stukje van het gezin en is dus altijd welkom.
Wanneer ze in het weekend langskomt, wil het wel eens gebeuren dat Manlief kookt. Nu wilde ik gisteren andijviestampot met spekjes want daar vond ik het toch wel weer voor, maar Manlief besloot dat het kaasfondue zou worden. Niet dat ik dat erg vind: ik vind het lekker en hij kookt...
Een hele tijd geleden maakte hij voor het eerst kaasfondue naar het recept van Tanja. Dat was een prima recept. En vanaf die tijd mocht hij de fondue maken. Eerst nog in een gewone pan, want we hadden niets anders. Prut afwassen enzo. Dus hebben we op een gegeven moment onszelf maar een caquelon cadeau gedaan.
En op mijn cadeaulijstje moet iknu ook maar eens een goed rechaud zetten!
Het recept van Tanja is in de afgelopen jaren wel wat veranderd. Zo voegen we, naaste de Gruyere en de Emmenthaler ook wat Appenzeller toe. Meer smaken durven we (vanwege de Dames) nog niet aan, maar van de kaasboer kreeg ik de tip om ook nog wat pittige Gorgonzola toe te voegen. Dat is wellicht iets voor de volgende keer.
In het verleden werd de fondue gegeten met brood, augurken en Amsterdamse uien, maar dat is ook veranderd: selderijstengels, radijsjes, komkommer, grote gebakken champignons en ander groenvoer doen het goed bij de fondue (en nog gezond ook).
En een belangrijke wijziging is de vervanging van de kirsch. Bij een van de kaasfonduekooksessies bleek de kirsch op. Manlief verving het zeer creatief door grappa en dat is een goede wijziging.
En lustte de Dames voorheen geen kaasfondue, nu staan ze te springen!
"Als er maar geen alcohol in zit, papa." "Nee hoor, schatje, alleen maar wat witte wijn..."
