Vakantie!

Eindelijk heb ik vakantie! Daar was ik ook wel aan toe. Nee, geen reis naar het buitenland. Dame 2 begint volgende week alweer met de trainingen (tja, als je wat wilt bereiken, moet je er iets voor over hebben) en we hebben het puppenkind waar ook veel tijd in gaat zitten.
Het wordt gewoon genieten van het strand hier en als alle dagen als vandaag zijn qua weer, dan vind ik het wel goed!
Drie weken slapen, eten, met vrienden bijkletsen, wat drinken, lekker koken, wandelen, zonnen, boekjes lezen en misschien nog wat klussen in en rondom het huis. Dat laatste is geen moeten, de rest wel, heerlijk!

Makkelijke kip

Soms komt koken onhandig uit. Bijvoorbeeld als je op ziekenhuisbezoek moet. Wat een onmogelijke tijden zijn dat toch! En als dan toch vriendin langs komt om mee te eten en manlief niet van plan is om te koken, dan is het prettig als het koken allemaal vanzelf gaat.

Een favoriet recept is dan kip uit de oven. En dat was gisteren dan ook het plan. Helaas was de poelier met vakantie. Dat was een domper. Hij heeft heerlijke kippen van verschillende rassen. En ook nog betaalbaar. Toch moest ik een goede kip en ben toen maar naar biologische slager gegaan. Ik ben me bij het afrekenen te pletter geschrokken van de prijs! Oké, het was een behoorlijke biokip met twee extra poten erbij, maar ruim 30 euro! Verdorie, daar hadden we ook ossenhaas van kunnen eten, of goede vis! De volgende keer maar wachten tot de poelier terug is van vakantie, want daar betaalde ik voor een flinke poulet noir 11 euro!

De kip moest toch op, dus de oven ging aan. Boter onder de huid geduwd en een paar takjes rozemarijn. De buik gevuld met citroen, rozemarijn en knoflook en de kip gekruid met flink zout, wat peper en een klein beetje paprika poeder. De kip gaat in een grote schaal waar ook een deksel bij hoort. Het eerste half uur op 225 graden zonder deksel. Daarna zet ik de temperatuur omlaag, naar zo'n 125 graden en gaat het deksel op de schaal. En dan gewoon de oven zijn werk laten doen, een uurtje of twee, drie, vier...

Wat een vette biokip was het! Het vet kwam over het randje van de schaal heen gesputterd en zie dan zo'n schaal maar eens zonder kippenvetspetters uit de oven te krijgen terwijl er vier honden likkebarend om je heen staan te draaien!

Erbij aten we de tabouleh van Tanja . Ook zo'n gemakkelijk recept, dat overigens door de Dames zeer gewaardeerd wordt!

Knapperige korstjes

Mijn Dames waren (en eentje is) soms moeilijke eters. Ondanks dat ik ze alles probeerde te laten proeven, kreeg ik regelmatig te horen: "Dat lust ik niet!" Dat is vervelend. Frustrerender was het als ik iets had gemaakt en dan vonden ze dat heel lekker. Dat is mooi, want dan weet je waar je ze een plezier mee kon doen. Helaas kwam de keer daarna dan weer: "Dat vind ik niet lekker!". Grrrrr. Toch is veel eten goed op te leuken tot wat lekkers. Een simpel gebraden stukjes kipfilet is vies, kleine reepjes kipfilet in een korstje zijn lekker. Hetzelfde geldt voor vis: gewoon gebakken is vies, in een korstje is lekker)en het geldt ook voor aubergines: gegrild of in de ratatouille is vies, maar gebakken met met een korstje, dat is pas lekker!

Als ik dit klaarmaak als bijgerecht, dan snijd ik de aubergines in blokjes. Maar het is ook lekker op een stuk brood, dan worden het plakken, zoals op de foto. De schijven/blokjes door een geklopt ei met flink wat peper en zout husselen. Daarna door het paneermeel, eventueel met wat verse gehakte kruiden erdoor, zodat er een korstje ontstaat. Bij de blokjes gebruik ik een plastic zak. Dat doe ik trouwens ook bij het bloemen van bijvoorbeeld mosselen enzo. Paneer of bloem in een plastic zak. Blokjes of stukjes erbij. De zak opblazen tot een ballonnetje en dan schudden. De gepaneerde plakken aubergine heb ik gebakken in de rijstolie. Natuurlijk kan olijfolie ook, maar rijstolie heeft een hoger rookpunt dan olijfolie, dus kan meer verhit worden. Daarnaast is de smaak neutraal.

Supermarktmosselen

Het was vanochtend op internet te vinden, gisteravond hadden we het zelf al geconstateerd: supermarktmosselen zijn oké!

Met vriendin had ik het al over de supermarktmosselen gehad. Zeikerds als wij zijn twijfelden we aan de kwaliteit en de versheid. Ik besloot één bak bij de supermarkt te halen en de tweede bij de visboer. Helaas: na heel Scheveningen eo te zijn doorgefietst om overal "uitverkocht" te horen te krijgen, fietste ik nog snel langs de supermarkt. De laatste bak was voor mij (anders zou het met z'n vieren een karige mosselmaaltijd worden). Bij de Hoogvliet liggen de mosselen van KVY in het schap. Natuurlijk staat er op de bakken dat het Zeeuwse mosselen zijn, maar zoals in het artikel staat: het vangstgebied is ergens in het noord-oostelijk deel van de Atlantische Oceaan. Waarschijnlijk hebben de mosselen na de vangst wat Zeeuws water gedronken? Zeeuws of niet: de mosselen zagen er goed uit, wel heel klein, maar schoon en ze roken goed. Ja, dat is dus ook zoiets: eigenlijk maakt het niet zoveel meer uit waar je de mosselen koopt, want over het algemeen zitten ze verpakt in de plastic bakken (oké, uitzonderingen daargelaten; Simonis heeft ze in juten zakken), dus de visboer kan al niets meer controleren...

Ik woon in een stukje Scheveningen waar maar weinig winkels zijn. Voordat ik hier kwam wonen, had ik het idee dat je in Scheveningen op iedere hoek van de straat vis zou kunnen kopen. Dat is ook wel zo, maar dus niet hier. Kennelijk vangen ze alle vis zelf (zoals mijn overbuurman, die het ook rookt en de resten van kilo's schelvis enzo gewoon in de bosjes dumpt)of hebben ze allemaal vissersvriendjes waardoor ze voorzien worden van vis. Kennelijk is er ook weinig interesse in allerlei soorten vis. Ja, makreel. Die wordt gekookt in water en azijn en dat wordt gegeten waarbij er gesopt wordt met brood... Ik sta dan ook raar te kijken als er een Schevenings mevrouw aan me vraagt hoe je mosselen moet klaarmaken!

Ik doe dat dus zo: een peen in dunne plakken, prei in ringen, paar snippers ui erbij en selderijgroen. Dit op de bodem van de pan. De mosselen erop en een scheut witte wijn erover. Nog een paar draaien uit de pepermolen en dan een fel vuur eronder. De mosselen laten opkomen (dat de kook erover komt) en omschudden en vervolgens nog een ker op laten komen. Daarna proef ik er een. De mosselen van gisteren waren klein, dus zo was het genoeg, maar bij grote mosselen kan het nodig zijn om ze drie keer te laten opkomen.

Voor vier kilo mosselen betaalde ik 9 euro! Geen geld!

Om op te eten!

Herman en Bruno

Kruiden en bloemen

 

Zoals ik hieronder al schreef heb ik geen groene vingers. Planten en bloemen waarvan ik wil dat ze groeien, begeven het. Het onkruid daarentegen schiet omhoog. Toch heb ik een paar bakken met kruiden die het goed doen en die ik veel gebruik. Er staat munt, thijm, salie, dille en rozemarijn. En bloeiende bieslook, maar dat groeit ook veelvuldig hier in de bermen. Er worden allerlei kruidenboters van gemaakt, aangevuld met kruiden die nog in de vriezer liggen. Of olie met veel fijngehakte kruiden erin over een stukje vis, of door het paneermeel/de panko en dan als kruidenkorstje. Ik heb er veel (lekker) plezier van!

Mijn vader wijst me ook vaak dingen aan. Vorig jaar heb ik een zakje bloemenzaadjes in de voortuin rondgestrooid. En alle bloemetjes tieren welig. Korenbloemen herken ik nog wel, maar Piet wees me op de schattige blauwe bloemetjes, die volgens hem eetbaar zouden zijn. Direct de kookboeken in gedoken en inderdaad: Het is bernagie. Zowel de jonge blaadjes als de bloemtjes zijn eetbaar. De blaadjes smaken naar komkommer, maar ik vond ze niet zo lekker. De bloemetjes staan schattig over een salade. Dus nog even plukken in de voortuin; nu bloeien ze nog!

Olijfboompje

Vorig jaar kreeg ik in maart voor mijn verjaardag van mijn collega's een olijfboompje. Ik was er beretrots op.Ik heb alleen niet echt groene vingers en vaak (eigenlijk meestal) gaat groen hier een beetje dood. Ik zette het boompje over in een joekel van een pot met speicale mediterrane aarde en vertroetelde hem. De hele zomer stond ie te staan in het midden van de tuin, waardoor hij de hele dag zon kreeg. Toen kwam de winter... En het stormde, en het vroor dat het kraakte en ik schoof mijn boompje in een beschut hoekje, zodat ie beschermd stond. In het voorjaar zaten al de blaadjes er nog aan en ik was benieuwd of dat zo bleef. Een meneer van de bloemenwinkel vertelde dat ik even aan de schors moest krabben: was wat eronder zat groen, dan was er niets aan de hand. Thuisgekomen ging ik natuurlijk direct een stukje schors weg krabben en gelukkig... eronder was het groen. Het boompje had de winter overleefd. Zodra de zon weer lekker begon te schijnen, schoof ik hem weer naar het midden van de tuin. Gieters met speciale plantenvoeding kreeg het boompje ook.

Het boompje groeide en werd al echt een hele boom met allemaal takken die langer werden en ook allemaal kleine knopjes. Eindelijk zijn de knopjes uitgekomen en bloemetjes geworden. Zouden er nu ook nog olijfjes komen?

Andere dingen

Middelbare school zoeken voor Dame 2, Dame 1 helpen met haar huiswerk, zodat ze gerust over kan naar 3 Havo alweer!, hockey, selectie Dame 2, huishouden, dieren, eten koken, werken, nog wat leren, huishouden, verjaardagen, slapen, vooral veel slapen en...

Bruno!

Maar het blog werkt wel weer, dus...