Hoe wild ben jij?

Wordt er geen wild meer gegeten? Als ik zo rondkijk op mijn favoriete blogs kom ik nergens enthousiaste verhalen en recepten tegen over en met wild. Het lijkt wel of iedereen blijft steken bij de herfstgroenten en -fruit: kastanjes, paddenstoelen, pompoenen, appels en peren. Oh ja, en ook vis en kip. Wat is er mis met echt Hollands wild? Is het te onbekend, te moeilijk om klaar te maken, is het de smaak?

Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik gek ben op wild en het voor mij (jeugdherinneringen) echt bij deze tijd van het jaar hoort. Wanneer het oktober wordt, kijk ik op de wildkalender wanneer de hazenruggen weer bij de poelier liggen. Gelukkig zit er hier nog een fijne poelier (Ammerlaan op de Aert van der Goesstraat) met verstand van zaken en goed vlees.

De tijden van al het wild marineren zijn voorbij. Dat was vroeger, toen er nog geen koelkasten waren, om het vlees te conserveren en de sterke smaak te maskeren. Voordeel van marineren is wel dat het vlees malser wordt, dus is er natuurlijk niets op tegen om dat te doen met een oudere haas of ree. Maar dus zonde bij een jong stukje vlees. En behandeling van bestorven (of liever bedorven) wild zoals de heer Cauderlier (Het spaarzame keukenboek, 1922) toepast, is natuurlijk tegenwoordig helemaal niet meer aan de orde.

Met de diverse keus valt het met de smaak ook best wel mee: een ree heeft een minder sterke smaak dan damhert of edelhert. Dus beginnende wild-eters kunnen rustig starten. En als je van kip houdt is een tam konijn vergelijkbaar. Lekker? Dan overstappen naar een wild konijn.

Is het dan de prijs? Ja, dat zou kunnen. Maar, net als voor mijn vlees, ga ik liever naar een goede poelier, dan dat ik ingevlogen hazen uit Chili of Argentinie koop bij de supermarkt. Voor een goede biefstuk betaal je ook al gauw 3 tot 5 euro, als het al niet meer is. In dit seizoen koop ik dan liever een hazenrug voor een tientje. Dan hebben we beiden een mooi stuk vlees en van het karkas trek ik een bouillonnetje met de haasjes als soepvlees. En van een heel wild konijn kun je aardig eten!

Op mijn blog zijn een aantal recepten te vinden: duivenborstjes, konijn, kwartel, parelhoen en hazenrug, maar kan je daar niets van je gading bij vinden, kijk dan eens hier: Lupus Wildrezeptsammlung, Dit is werkelijk een superlink, alleen wel in het Duits. Direct downloaden en je hebt wel 4000 wildrecepten tot je beschikking!

Update: over de prijs... kijk eens naar de bon van Yvon. 21 euro voor 4,5 ons ossenhaas. Daar heb ik vorige week twee hazenruggen voor gekocht en met vier man van gegeten.

Flessen en limoncello

Manlief wordt gestoord van mijn bewaardrift van lege plastic melkflessen en ijs- en saladebakjes. Gooi toch gewoon weg! Maar ja, tegenwoordig moet alles gescheiden. Ik wil daar best wel aan mee doen en heb dat ook een tijd gedaan. In de volle overtuiging dat mijn afval ook gescheiden werd opgehaald. Op een vrije (vuilnisophaal)dag zag ik tot mijn grote verbazing dat de biobakken en de vuilniszakken gewoon in een grote bak werden gekieperd. Tja, dan zie ik het nut er niet van in.

Maar eerlijk is eerlijk: een beter milieu begint bij jezelf en daar zal ik toch zelf dan iets mee moeten doen.

In ieder geval bewaar ik dus altijd al allerlei flessen en bakjes voor hergebruik, want dat is o zo handig. Altijd al een fan geweest van de plastic melkflessen. Toen de Dames nog Dametjes waren maakte ik altijd de dagvoorraad flessenmelk aan en bewaarde die in die plastic flessen. En nu gebruik ik ze nog steeds. Mijn vriezer ligt vol met flessen soep en bouillon.


Wildbouillon, pompoensoep en kippenbouillon. Lekker en handig om achter de hand te hebben.

In het midden geen soep, maar een fles limoncello. Limoncello is een digestieve likeur, afkomstig uit het zuiden van Italie. Er bestaat geen officieel recept; de Italiaanse vrouwen die limoncello maken, krijgen het recept door van hun voormoederen en passen het aan aan de smaak van de familie. Deze is niet zelfgemaakt, maar het wordt toch tijd om dat weer eens te doen. Even mijn recept opgezocht op een oude smulwebpagina:

Je hebt 10 of meer citroenen nodig, van de beste kwaliteit, met een dikke schil en niet te rijp. Het is belangrijk dat de citroenen NIET behandeld zijn met chemische bestrijdingsmiddelen. Koop geen citroenen bij de supermarkt in een netje, deze kunnen zijn behandeld met een soort was, wat de smaak be-invloedt. Verder heb je suiker nodig. Tussen de 300 tot 800 gram. Dit is afhankelijk van persoonlijke smaak. En, heel belangrijk, alcohol. Een liter pure alcohol nodig. Eventueel kan er ook de beste kwaliteit wodka gebruikt worden. Verder nog een liter water om de suiker in op te lossen.

En daar komen ze weer: flessen met een wijde hals en een dop. Gebruik beslist geen kurk; deze wordt door de werking van het zuur in de citroenen papperig. Neem dus bijvoorbeeld de plastic flessen met een schroefdop van de melk. Voor het oog kan je natuurlijk later de limoncello overschenken in leuke flesjes.

Boen de citroenen goed af en schil ze. Schraap aan de binnenkant al het wit weg (dat geeft de limoncello een bittere smaak). Vul de fles(sen) met de schillen en doe de alcohol erbij. Dop er op en minstens 20 dagen laten staan in een donkere ruimte. Eventueel kan je in plaats van alle citroenen in een keer te schillen, iedere keer wanneer je een citroen gebruikt, de schil toevoegen aan de alcohol.

Verwarm een liter water en los hierin de suiker op. Laat dit vijf minuten doorkoken en vervolgens helemaal afkoelen. Mix de suikersiroop met de inhoud van de flessen. Doe alles in schone flessen, doppen erop en weer laten staan voor minstens 20 dagen (Hoe langer hoe intenser de smaak).

Zeef (mbv een fijne zeef en/of kaasdoek)na al die dagen de inhoud van de flessen en vul schone flessen met de likeur. Het moment dus om alle plastic melkflessen bij het gescheiden afval te doen en wat wijnflessen met een schroefdop uit je glasbak te plukken en die te steriliseren en te vullen met de limoncello. Bewaren in de koelkast of, beter nog, in de vriezer.

Heerlijke herfst

Op dagen als deze mis ik de bossen. Ik doe het thuis maar met een herfstboeket en loop met de honden door de duinen en de Bosjes (ja, bosjes, dus niet zo heel erg groot) van P.

Vandaag was eigenlijk een soort cadeautje: Dame 2 was ziek en het leek in 1e instantie nogal heftig met koorts, hoesten en proesten, dus bleef ik thuis. En dan wordt het zulk geweldig herfstweer! Ramen gedaan, boodschappen, wandelen met de honden. En soepen maken: een wildbouillon met karkassen uit de vriezer, een kippenbouillon (goed voor Dame 2) en toch maar weer eens een pompoensoep gemaakt. Alles in grote hoeveelheden zodat de vriezer weer vol ligt. Altijd handig.

over die pompoen... vorig jaar heb ik me daar ook mee bezig gehouden: zie hier. Toen had ik dus pompoen-pastinaaksoep gemaakt. Eigenlijk vond ik het helemaal niet zo geweldig. En toch kom ik dit jaar weer met zo'n ding thuis. Het pompoentje zag er zo schattig uit. Echt om op te vreten. Weer het internet door op zoek naar het perfecte recept en geen van de recepten leek me wat, dus heb ik er maar een aantal door elkaar gegooid. Google op pompoensoep en neem uit alle recepten dat wat je lekker lijkt. In ieder geval de pompoen roosteren en pureren met schil en paddestoelenbouillonblokjes zijn ook erg lekker. En een of twee aardappeltjes mee laten garen. Klodder mascarpone erdoor en wat croutons van bruin brood erover. Oh ja, de finishing touch van Jamie Oliver is ook lekker (terwijl ik geen Jamie-fan ben): gefrituurde salieblaadjes.