Coquilles met Kerst

Het is weer voorbij en gelukkig heb ik het weer allemaal netjes afgeleverd. Tweede kerstdag met hulp van vriendje. Dat was maar goed ook, want de verkoudheid bleef maar aanhouden. Dat is toch wel erg beroerd wanneer je moet koken. Vele rollen wc-papier heb ik erdoorheen geniest en gesnoten, veel zeep en desinfecterende troep om maar te zorgen dat mijn gasten niet ook besmet zouden worden.

Zoals geschreven bleef de bouillon met de mini-soesjes erin. Daarvoor coquilles. Daarna hazenrug met spruitjes en aardappelkroketjes.

Het recept van de coquilles was gebaseerd op mijn favoriete coquillerecept, alleen nu geserveerd in een potje en niet in een pakketje van filodeeg.

Volgens mijn bezoekersstatistieken waren er veel mensen op zoek naar recepten van voorgerechten met coquilles. Coquilles en voorgerecht coquilles stonden de afgelopen dagen numer 1 en 2 op mijn lijst. Daarmee verdrongen ze de immer op nummer 1 staande Spring pannen (ja echt waar!). Ook hier werden dus weer coquilles gegeten.

Het recept in de bovenstaande link aanhouden tot pakketjes. Vanaf daar gebruik maken van kleine cocottes. Daar de wortel, prei en gember in verdelen en de coquilles. Een flinke lepel van de saus er overheen scheppen. Het verschil is wel dat de saus dunner wordt door het vocht van de coquilles, dus moet je de saus dikker maken. Dit alles even (5 minuten) in een voorverwarmde (180 graden) oven.

We sloten af met een bordje kaas en vervolgens een stuk brownie, door de Dames gebakken.

Kerst

Iedere Kerst is het hier thuis een drukte vanjewelste. En iedere Kerst zeggen we weer: volgend jaar doen we rustig aan. Dat rustig aan doen is dit jaar weer mislukt. Kerstavond met z'n vieren werd met z'n vijven, want ach: er was toch eten genoeg en het werd een gezellige avond met lekker truttig gourmetten. Dat vinden de Dames tenslotte erg leuk.

En gisteren kwam mijn vader met vriendin vanuit het midden van het land naar hier geglibberd, want het was spekglad! Voor het eerst in jaren (wat zal het zijn, 25 of zo) een Kerst met mijn vader. Nog een vriendin er bij die alleen was (want dochterlief zit heerlijk in Egypte) en het werd erg gezellig. Het menu was geslaagd en de wijnen dronken prettig weg in de nieuwe glazen die ik kreeg van mijn twee vriendinnetjes en Dame 1.

En vandaag weer een volle tafel... Het komt allemaal wel goed, alhoewel ik daar de week voor de kerst een hard hoofd in had. Ik had gewoon gewerkt en tot overmaat van ramp begon er zich woensdag een enorme verkoudheid te ontwikkelen. Ik ben in geen jaren zo verkouden geweest als nu: een snotneus, kriebeloren en -keel en een droge zeehondjeshoest. Niet prettig als je moet koken. Maar dan merk je wel hoe handig het is om zo iets uit de losse pols te kunnen schudden met ingredienten die eigenlijk lukraak zijn gekocht.

Het menu gisteren: een amuse van forelmousse, vervolgens een tartaar van tonijn met rauwe tonijn en een gebakken garnaal gemarineerd in soja, wasabi en gember met wasabimayonaise en soja crackers. Daarna een wildbouillon met minisoesjes gevuld met eendenlevermousse (die gaat trouwens in de herhaling vanavond, want het was heerlijk). Vervolgens reebiefstukjes met een lekkere saus, kleine bolletjes van allerlei groenten (wortel, pompoen, biet, pastinaak en knolselderij), gebakken aardappeltjes en natuurlijk een stoofpeertje. De gekleurde bolletjes waren erg leuk. Helaas vergeten een foto te maken. Toetje was eigenlijk simpel: citroen sorbetijs met een scheutje limoncello.

De lekkere saus is naar recept van mijn zwager Erno: In het braadvocht van de biefstukjes een pot uitgelekte cocktailzilveruitjes zacht laten worden. Twee flinke lepels goede frambozen of bosvruchtenjam erdoor roeren. Verder een flinke scheut fond (ik gebruikte wildfond) en rode wijn. Dit lekker laten pruttelen en binden met beurre manie (met een streepje op de e). Eventueel nog een scheut room (voor de lekkerbekken, maar het is niet nodig) en een handvol frambozen doorheen scheppen.