29 februari 2008

De Dames en koken - dag 4

Ja, nu wordt er een vervolg verwacht... Maar nee, gisteren werd er dus niet gekookt. Manlief had bedacht dat we een hapje gingen eten met de Dames en Vriendin.

In een ver, ver verleden hadden Manlief en ik een stamkroeg. Daar kregen we voor het eerst iets met elkaar, daar ontmoette we Vriendin en andere Vriendjes en Vriendinnetjes, daar dansten Vriendin en ik op de bar, daar aten we, daar hing Manlief tot ver na sluitingstijd aan de bar om te luisteren naar favoriete muziek, daar liep Vriendinnetje in de bediening met babyDame 1 op de arm, daar had Hendrik zijn vaste plekje tussen twee tafels, daar werd Dame 2 bijna geboren. Kortom veel en nog veel meer herinneringen... Maar de stamkroeg ging dicht.

Een aantal jaar is de kroeg hetzelfde gebleven qua naam en uiterlijk, maar de eigenaars, de klanten waren anders. Het was het niet meer en we kwamen ook niet meer. Wilde het weer gaan lopen (als kroeg of als restaurant) dan zou het, volgens ons, toch wel totaal vernieuwd moeten worden. Een andere naam, een andere inrichting, een ander concept. En dat is dan eindelijk gebeurd.

Vorige week opende MyoMay haar deuren en gisteravond stapten we binnen. Ondanks dat er ontzettend veel is veranderd, zijn er hier en daar nog wel een paar dingen "vertrouwd": de met steentjes ingelegde bar en de vloer. De inrichting doet Japans aan: zwart, rood en wit. De achterwand is wit en veranderd van kleur. Naar mijn smaak is het achter in het restaurant nog wat te koel.

Naam en inrichting veranderd, daar hoort dus ook een nieuwe kaart bij: Fusion. Tja, ik had er wat moeite mee; allemaal kleine hapjes uit diverse Aziatische en nog wat andere landen. Het is de bedoeling dat je een aantal gerechten kiest en deze worden dan min of meer tegelijk geserveerd. Waar ik dan moeite mee heb, is om Japanse gerechten tegelijk met Indonesische of Indiase te bestellen. Daarbij komt nog dat als ik Japans wil eten, ik wel naar een Japanner ga! Ik heb nog geprobeerd me aan een 1-landenthema te houden, maar de manier van uitserveren maakt dat je of niks van je bestelling krijgt en dus zit mee te snoepen van de anderen of alles. Dat was dus even wennen. Achteraf moet ik eerlijk zeggen dat deze manier van eten me niet tegenviel en dat je dus ongemerkt alles door elkaar zit te eten. Het is een soort van snoep-eten en het lijkt me zeer geschikt voor verliefde stelletjes. Het bestek bestaat overigens uit eetstokjes.



We vonden wel dat er in de kwaliteit van de gerechtjes veel verschil zat. Misschien dat dat nog opstartproblemen zijn, maar koude gerechten waren wel erg koud en er was een scherp, zoet sausje dat bij een aantal gerechten geserveerd werd, dat gewoon niet lekker was. Ook waren sommige gerechten wat laf van smaak, wat dan weer versterkt wordt als je net een pittig hapje of een hapje met veel knoflook hebt gehad.

De bediening was zeer vriendelijk en stond ook open voor onze kritiek. We (met name ik) zijn dan ook wel enorme zeikerds. Op onze vraag wat MyoMay betekent of is, kregen we als antwoord: "Een eiland tussen Java en Kreta." Het is gekozen omdat het zo lekker bekte.

Leuk restaurant, door de kaart heel geschikt voor kinderen. Zeker voor herhaling vatbaar!

28 februari 2008

Oh ja, deeg!

Oh ja, het deeg van gisteren. Het was tot vanmiddag nog steeds niet de koelkast uitgebulbt. Ik heb het in de oven gedaan en nu hebben we brood. Het smaakte goed en ziet er goed uit, toch?

27 februari 2008

De Dames en koken - dag 3

Je zou denken dat ze na twee dagen op zouden geven, maar nee. De Dames gaan door.

Vooral Dame 2 is zeer behulpzaam en vindt het leuk in de keuken (zou ze dat van moeder, oma en overgrootopa hebben?). Vandaag dus, zoals ze had voorgesteld, Steak Tartare. Niet voor Dame 1, die houdt daar niet van, dus zij ging een hamburger maken. Terwijl de eerste Dame spek aan het uitbakken was voor op haar hamburger, sneed de tweede ui en augurk, mengde, kruidde en proefde.

Het resultaat mocht er wezen!


Zou er nog een dag 4 komen?

Poedelnaakt



Voor en na... Zielig he?

De Dames en koken - update dag 2

Tja, wat zal ik er eens van zeggen. Net als Meneer Wateetons hebben wij wel eens een ah shit-moment. Nu vind ik het wel leuk om dat soort momenten van anderen te lezen, maar eigen momenten zijn toch minder!

Allereerst kwam vriendin met kids niet. Dat is niet zo erg: zonder hen zou pizza's maken net zo leuk zijn. Dus gingen de meiden aan de slag. En deze keer had mama zich niet aan het recept gehouden. Tja, mama's doen ook wel eens iets niet goed!


Je ziet het al: het werd een geklodder van jewelste! En eindigde met een bol deeg die maar bleef rijzen en rijzen... Sterker nog; het is nog niet ge-eindigd. We besloten de pizza maar te skippen en aangezien het dinsdag was (dinsdag is hier thuis patat-dag) hebben we dat maar gegeten. (overigens wel een goede test voor mij: ik heb geen last meer van patat en broodjes frikandel speciaal!).

Die bol deeg... ik vond het zonde om het weg te gooien en heb hem in de koelkast gezet. Wel met van die angstbeelden dat als ik de koelkast zou opendoen, er een lading gerezen deeg uit zou komen golven. Gelukkig was dat zojuist niet het geval. Dat zou wel een afschuwelijk ah shit moment zijn geweest!

Overigens heeft Dame 2 besloten om vandaag steak tartare te gaan eten. Niet echt koken, maar wel veel snijden. Spannend!

26 februari 2008

De Dames en koken - dag 2

Het idee was van de week al geboren. Er komt een vriendin langs met twee kleine kinderen. "Wat vinden ze lekker?" is dan de standaard vraag. "Nou, niets" was dus het mij wel bekende antwoord. Kleine kinderen lusten niks. Dat is natuurlijk ook niet helemaal waar, want ik ken zat kleine kinderen die heel veel lusten. Sterker nog, Dame 2 lustte vroeger olijven, haring en paling. Nu niet meer; ze is vissetarier geworden (zegt ze). In de eerste plaats ben ik in het begin, met name bij Dame 1, te voorzichtig geweest met voederen. Als ik nu nog een keer een kindje zou krijgen (nee hoor, dat gaat echt niet gebeuren!), dan zou ik het toch heel anders aanpakken: eten wat de pot schaft en alles proeven. Maar goed, met de Dames ben ik daar nu te laat mee. Daarnaast denk ik toch ook dat smaak zich moet ontwikkelen en dat het voor kinderen belangrijk is om mee te helpen met koken, zodat ze ze zien wat ze eten en weten wat het is.

We bestellen wel een pizza, zei vriendin. Hoezo bestellen? Je eet bij mij en dan krijg je geen bestel maaltijd. Maar als de kids pizza lekker vinden, dan krijgen ze pizza! Maar dan wel een zelf gefabriceerde!

Dat is dus het plan van vandaag. Mijn Dames gaan zometeen alvast het deeg voorbereiden en verder hebben we allerlei lekkere dingen meegenomen voor op de pizza.

De Dames en koken - update dag 1


De sushi en de yakitori.
Zelf de vulling gekozen en gesneden en, heel knap!, zelf gerold. De enige hulp bij de yakitori van mij was het snijden van de kip en dat in de marinade zetten, maar dat hadden ze ook zelf kunnen doen, want de marinade stond nog in de koelkast.


Heel belangrijk: het menu! Het was heerlijk en een grote verwennerij. De rekenening bedroeg 46 kussen. Die hebben we met veel liefde voldaan!

Ik kijk uit naar dag 2!

25 februari 2008

De Dames en koken - dag 1


Het is vakantie deze week. Het sneue voor de Dames is dat mama niet zo ontzettend mobiel is, dus uitstapjes deze week gaan niet lukken. Ja, een klein uitstapje in de duinen of het bos, maar heel veel meer zit er niet in. Ook moeten ze extra helpen thuis, want alles alleen lukt niet helemaal. Gelukkig vindt Dame 2 boodschappen doen erg leuk. Tijdens het boodschappen doen vanochtend werden er allemaal wilde plannen gemaakt voor het eten.

Allereerst moest er boterkoek gebakken worden,maar ik mocht niet helpen. Na wat gesteggel in de keuken ("We zouden geen ruzie maken!") stond er dan eindelijk iets in de oven. Ik ben zeer benieuwd, want net als mama houden ze zich natuurlijk niet aan het recept! Het resultaat zal later gepubliceerd worden.

Vervolgens moest er over het avondeten nagedacht worden. Het moest Japanse rijst met Yakitori worden. Natuurlijk is dat niet iets dat de Dames gaan maken, maar wat ze wel gaan maken is sushi. Of ik alleen zo vriendelijk wilde zijn even de rijst te koken en een japanse omelet (tamagoyaki) wil bakken. Nou, zo vriendelijk ben ik wel! Ondertussen is de koek uit de oven, de rijst gekookt, de omelet gebakken, de komkommer, krabsticks en avocado klaargelegd voor verdere verwerking en zijn de Dames bezig met een menuutje, zodat ook Papa weet wat ie eet.

Ik ga ze toch even aan het werk zetten voor de kip. Moet toch een beetje misbruik maken van het feit dat ze willen "koken".

Afspraak is wel: wat vies gemaakt wordt, wordt ook weer schoongemaakt.

Wordt vervolgd...

24 februari 2008

Slagers

Na gisteren te laat te zijn aangekomen bij 1 van mijn favoriete slagers (wat gaan die slagers vroeg dicht op zaterdag!), Waaijer op de Fred, vandaag maar naar Kijkduin gereden om daar twee mooie biefstukjes van de haas te scoren. Ik kom niet vaak bij de slager in Kijkduin, maar de broodjes gehaktbal en kroket vinden daar gretig aftrek. Mooi vlees lag er in de vitrine. Ook de varkenshaas (solomillo) van het Duroc varken. Dat had ik onlangs al een keer gekocht bij Offers en Offers (ook op de Fred), dus nadat ik mijn enthousiasme had laten blijken over dit vlees kreeg ik direct twee mooie plakken gebraden vlees. Het is zo heerlijk mals en sappig! Ik ben geen grote varkensvleeseter, maar dit vlees is spekkie voor je bekkie! Net als het vlees van het Livar varken, waarvoor je dan weer naar Stijlslagerij Englebert moet gaan.
Had ik vroeger 1 vaste slager, nu rijd ik heel Den Haag rond om juist dat ene mooie stukje vlees te krijgen. Voor lams- en kalfsvlees (en -zwezerikken en -lever) ga ik het liefst naar Waaijer, voor varkensvlees naar Englebert. Ben benieuwd hoe de biefstuk uit Kijkduin smaakt!

22 februari 2008

Het valt vies tegen!

Nou kan ik weer lekker eten en dan ben ik afhankelijk van manlief en de dames... Ze zijn ontzettend lief, maar het gewone leven gaat ook door, dus gewoon werk en gewoon school. De maaltijden beperken zich dus tot dingen die gemakkelijk te verwerken zijn. Afgelopen woensdag heeft vriendinlief gekookt. Nou ja gekookt; Dame 2 had boodschappen gedaan en dan kan ik natuurlijk niet met een al te ingewikkeld lijstje op de proppen komen. We aten gehaktballen met aardappeltjes en spinazie a la bloep. Dame 1 heeft de gehaktballen gemaakt terwijl ik aardappeltjes stond te schillen en vriendin heeft de boel afgemaakt.
Gister hebben we lasagne gegeten die je kant en klaar kan halen en alleen nog maar de oven in hoeft te schuiven. Het is goed weg te krijgen, maar het haalt het niet bij zelfgemaakte lasagne!

En nou heb ik zo'n zin in een goede biefstuk of een stuk kalfslever... toch eens kijken of ik iemand kan vinden die voor me langs de slager kan gaan.

Verder is het hier chaos in huis. Het is Murphy's Law: wanneer ik in het ziekenhuis terecht kom, dan begeeft de wasmachine het. Dat was 4 jaar geleden zo en ook deze keer weer. Manlief heeft gisteren een nieuwe machine aangeschaft en die kwam vanochtend, dus direct maar de eerste lading erin gepropt. Dat kost niet zoveel moeite en krijg ik nog wel wel voor elkaar.

Nu een uurtje liggen en wat in boekjes bladeren. Van Yvon (Dank! Het is dus goed aangekomen)kreeg ik een sap-boekje opgestuurd vol gezonde sapjes. Laat ik nou zo'n geweldige machine hebben staan, dus ga ik maar eens lezen welke oppeppende, energiegevende, herstellende sapjes goed voor mij zijn. Kan ik vanmiddag de benodigheden op het boodschappenlijstje voor Dame 2 zetten!

20 februari 2008

Komkommertijd

Na een tijdlang inspiratieloos, futloos en alles-loos geweest te zijn zou het nu toch weer beter moeten gaan! De afgelopen maanden dus last van mijn gal en galstenen. Dat maakte dat eten niet meer lekker en leuk was. Maar maandag is mijn galblaas verwijderd en vanochtend heb ik de grote test gedaan: twee bruine boterhammen met roomboter, kaas en veel, heel veel komkommer. Dat heb ik dus al die tijd niet kunnen eten zonder na afloop te kreperen van de pijn en ik vind het zo ontzettend lekker. Nou Joepie de poepie!!! Ik heb de test goed doorstaan: het kan weer! Geen pijn van het eten van komkommer. Ik heb alleen nog pijn van de wondjes en in mijn buik; lachen, hoesten en niezen is taboe, net als buikdansen of iedere andere buikbeweging die gemaakt wordt. Het is even niet anders!

Morgen ga ik De Dames een saucijzenbroodje laten halen!

1 februari 2008

Diepvrieseten

Wat ligt er in mijn diepvries?

Vooral veel brood, want dat heb ik iedere ochtend nodig om bammetjes te maken voor de diverse lunches. Verder ook wat kroketten, frikandellen en soortgelijk frituurspul dat ik gebruik om de Dames te voederen wanneer Manlief en ik zo vies eten dat zij weigeren om mee te eten. Hondenvoer natuurlijk. En dat neemt veel ruimte in. Ik voer de honden namelijk zo veel mogelijk rauw voer. Het liefst zou ik ze barfen, maar dan moet ik nog meer vriezers aanschaffen, dus ligt er voer van Duck en Smuldier.
Verder ligt er wat er dus overblijft en ik goed genoeg acht voor een volgende verwerking. En om eerlijk te zijn is dat niet heel erg veel. Ik ben namelijk geen "restjes-koker".

Toch vond ik het nodig om vandaag eens te gaan kijken wat er nou werkelijk ligt en of daar ( in combinatie met de voorraad- en koelkast) nog een prettige maaltijd van te maken was, want na weggewaaid en natgeregend te zijn bij het uitlaten van de honden, had ik geen zin meer in boodschappen halen. Gelukkig kwam de SRV-man (ja, zelfs in Den Haag rijdt hij nog rond in sommige wijken) voor het hoognodige (sigaretten, kaascroissants en melk). Uit alle kasten en kisten kon ik Manlief, De Dames en Vriendinlief heerlijke escargots als vooraf en vervolgens twee soorten lasagne voorschotelen. Begeleid met stokbrood. Mijn vriezer is in ieder geval een hele la leger, want al dat brood, de bakken saus en spinazie nemen al met al best wel veel ruimte in!

Mijn voornemen is eigenlijk om die vriezers (ja, ik heb er twee, want ik heb twee koelkasten met vriezerladen eronder) leeg te eten.
Voor morgen staat er voor de Dames frituurzooi op het programma. Manlief en ik eten het niet, dus als slechte moeder duw ik het mijn Dames door de strot. Manlief en ik gaan iets van vlees eten. Wat het nog is heb ik nog niet kunnen ontleden. Dat is een mooi voornemen voor als de vriezers leeg zijn; beter registeren wat ik erin stop!

Verder vond ik nog pannenkoeken, tortilla's, twee bakjes krabsalade, een halve staaf ganzenlevermousse, chili con carne, vier hazenrugkarkassen, twee pakjes bladerdeeg, doperwten, tuinbonen, tortilla's, een bak met mini-octopusjes en een zak gebakken Japanse rijst.

Daar moet toch wat van te maken zijn?