9 juli 2010

Olijfboompje

Vorig jaar kreeg ik in maart voor mijn verjaardag van mijn collega's een olijfboompje. Ik was er beretrots op.Ik heb alleen niet echt groene vingers en vaak (eigenlijk meestal) gaat groen hier een beetje dood. Ik zette het boompje over in een joekel van een pot met speicale mediterrane aarde en vertroetelde hem. De hele zomer stond ie te staan in het midden van de tuin, waardoor hij de hele dag zon kreeg. Toen kwam de winter... En het stormde, en het vroor dat het kraakte en ik schoof mijn boompje in een beschut hoekje, zodat ie beschermd stond. In het voorjaar zaten al de blaadjes er nog aan en ik was benieuwd of dat zo bleef. Een meneer van de bloemenwinkel vertelde dat ik even aan de schors moest krabben: was wat eronder zat groen, dan was er niets aan de hand. Thuisgekomen ging ik natuurlijk direct een stukje schors weg krabben en gelukkig... eronder was het groen. Het boompje had de winter overleefd. Zodra de zon weer lekker begon te schijnen, schoof ik hem weer naar het midden van de tuin. Gieters met speciale plantenvoeding kreeg het boompje ook.

Het boompje groeide en werd al echt een hele boom met allemaal takken die langer werden en ook allemaal kleine knopjes. Eindelijk zijn de knopjes uitgekomen en bloemetjes geworden. Zouden er nu ook nog olijfjes komen?

2 opmerkingen:

Yvon zei

Ha de blog werkt weer. Grappig, zo'n boompje staat hier ook op het balkon, met nog een kleinere.. eh dinges ernaast. Ook héél groene vingers dus ;-) De hond vindt ze helaas ook erg leuk, dus denk niet dat ze de winter gaan halen.

Chris zei

Ja, alles doet het weer! Ik weet niet wat ik heb gedaan, maar het gaat ook gewoon via chriskras.eu.
Gelukkig is mijn boom te hoog voor de honden. Ik schrijf wel heel leif boompje, maar hij haalt de 2 meter makkelijk!