Zoals ik hieronder al schreef heb ik geen groene vingers. Planten en bloemen waarvan ik wil dat ze groeien, begeven het. Het onkruid daarentegen schiet omhoog. Toch heb ik een paar bakken met kruiden die het goed doen en die ik veel gebruik. Er staat munt, thijm, salie, dille en rozemarijn. En bloeiende bieslook, maar dat groeit ook veelvuldig hier in de bermen. Er worden allerlei kruidenboters van gemaakt, aangevuld met kruiden die nog in de vriezer liggen. Of olie met veel fijngehakte kruiden erin over een stukje vis, of door het paneermeel/de panko en dan als kruidenkorstje. Ik heb er veel (lekker) plezier van!
Mijn vader wijst me ook vaak dingen aan. Vorig jaar heb ik een zakje bloemenzaadjes in de voortuin rondgestrooid. En alle bloemetjes tieren welig. Korenbloemen herken ik nog wel, maar Piet wees me op de schattige blauwe bloemetjes, die volgens hem eetbaar zouden zijn. Direct de kookboeken in gedoken en inderdaad: Het is bernagie. Zowel de jonge blaadjes als de bloemtjes zijn eetbaar. De blaadjes smaken naar komkommer, maar ik vond ze niet zo lekker. De bloemetjes staan schattig over een salade. Dus nog even plukken in de voortuin; nu bloeien ze nog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten