Quiche met prei en champignons

Eigenlijk wilde ik vanavond een souffle maken, want ik heb (door een inkoopfout) wat teveel eieren gekocht. Maar om zoiets te fabriceren voor alleen mijzelf en De Dames, daar valt geen lol aan te beleven. Wanneer je een souffle maakt, dan wil je toch minstens bij het opdienen ohhhh's en ahhhh's horen. Morgen dan misschien, want dan eet Vriendinlief mee. De Dames kozen voor een omelet. Dame 2 staat nu eieren te kloppen naast de oven waarin voor mijzelf (en natuurlijk voor de anderen, want zo'n ding krijg ik alleen niet op) een quiche staat.

Het is ontzettend raar: ik kook erg graag en heel vaak. Maak de meest idiote recepten klaar, maar quiches dus niet. Ik ben nooit een bakker geweest en mijn broodbak-experiment van onlangs (waar ik na wat zoeken dus niets over heb verteld) was ook de eerste keer. In een ver verleden heb ik wel eens met behulp van een pak doe-het-zelf-mix-u-hoeft-alleen-eieren-en-melk-toe-te-voegen een quiche gemaakt, maar dat pakjes stadium ben ik inmiddels al zo'n 20 jaar voorbij.

Ik heb ontdekt dat de lekkerste quiche die met prei van Phillipe Galerne is. Sinds oktober 2006 is deze Franse bakker gevestigd in Den Haag en het loopt storm! Overheerlijke croissants halen op zondagochtend betekent dat je in de rij moet gaan staan. De madeleines, croissants en tartelettes, het desembrood, de stokbroden, alles is even lekker.

En vanavond had ik zin in quiche en was Philippe natuurlijk niet in de buurt. Dus dan maar zelf aan de slag.

Even in mijn kookboeken gebladerd en na wat recepten te hebben bekeken deed ik bij 250 gram witte bloem een ei, 125 gram boter en een scheut melk. Dat werd wat klef, dus uiteindelijk nog een ons extra bloem toegevoegd.
Die paar trouwe lezers zullen nu wel denken: huh, een recept? Want ik doe het nooit volgens het boekje. Ook nu dus weer niet: ik ben veel te rommelig en had bedacht een recept voor genoeg deeg voor twee quiches te splitsen. Ik begon zo mooi: de helft van de bloem, maar de rest heb ik er voor het volle pond ingedaan! Oeps! Het werd wel een prettig deeg, dat lekker uitrolde.


Mooi neergevleid in mijn (nog nooit gebruikte, maar het is zo handig om te hebben, dus ik koop hem) beboterde en bebloemde quiche-vorm en op de bodem wat paneermeel gestrooid. Een mengsel van gewone champignons, kastanjechampignons, rode uit en prei even opgebakken en het restje van wat uitgebakken magere spekblokjes van gisteren erdoor. Oh ja, ook knoflook en wat kruiden. Verder vier eieren opgeklopt, daar geraspte kaas doorheen en een flinke scheut room. Dat door het champignonnenmengsel geschept en op het deeg gegoten.
De oven had ik voorverwarmd op ca. 225 graden. Mijn thermometertje ingesteld op 25 minuten. Dat bleek iets te kort dus nog 7 minuten erbij.

De quiche zag er ontzettend lekker uit en kwam prima uit de glazen vorm. Even afkoelen en... lekker met een glaasje witte wijn!

Ook Dame 1 vond het goed gelukt. Toch ga ik van de week zo'n stuk quiche bij Philippe Galerne halen om eens goed te proeven en te determineren!