Verder zijn mijn keukenmessen mij heilig. Een blok met messen, vork en aanzetstaal van Sabatier. Ooit gekregen van Manlief. Ze mogen beslist niet in de afwasmachine en regelmatig worden ze aangezet, want zeg nou zelf: een goed, scherp mes is het halve werk! Hoe prettig is het om een preitje te snijden en daar gewoon door heen te glijden als was het een pakje boter.
Ook manlief viel het gisteren op, dat de messen weer geslepen waren, toen hij een ui aan het snipperen was voor de spaghettisaus.
Hoe krijg ik het dan voor elkaar om, wanneer ik niet hoeft te koken, als linkshandige in mijn linker wijsvinger te snijden?

Het voordeel van een goed scherp mes is ook dat de snede scherp en recht is en dus een snee in je vinger beter heelt. Althans, dat zei de arts op de EHBO, waar ik toch even langs ben gegaan...
1 opmerking:
Heel bekend zo'n vinger/hand ;-) Hoewel het hier eerder pleisterwerk is en niet zo'n fraaie mummyhand. Tjee ik lees net dat de bloedspatters in het rond vlogen :-(
Een reactie posten