Gijs was een kneus. Al met 6 maanden had hij zijn eerste operatie wegens incongruentie (een vorm van ED) achter de kiezen, of eigelijk achter de ellebogen. Daarna liep hij moeilijk en eigenlijk had hij altijd pijn. Er waren dagen dat hij niet kon lopen. Er waren dagen dat we dachten dat z'n hart het zou begeven. Hij ging bijna dood aan een maiskolf die klem zat in zijn maag/darmkanaal, Grappa perforeerde zijn oren en een van zijn hoektanden brak af. Steeds vaker had hij slechte dagen en liep moeilijk of zat apatisch voor zich uit te staren.
Gijs was vrolijk en vriendelijk. Er bestond geen vrolijker hond op de hele wereld. Ondanks alle pijn huppelde hij altijd gezellig mee door het bos en alle honden werden vrolijk begroet. Helaas zijn niet alle honden zo vrolijk en open en kwam het dus regelmatig aan op een confrontatie. Ondanks alls pijn bleef hij stoeien met Grappa. In alle jaren dat hij bij ons was heb ik hem twee keer horen grommen. De 1e keer schrok hij er zelf ook van. De tweede keer was gisteren bij de dierenarts.
Dag grijs vriendje...
6 opmerkingen:
heey mam, mooi stukje dat je voor gijs hebt geschreven!
X
heey mam een leuk lief en grappig stukje heb je voor grijze gijs
Ach jee, die Gijs! Ellendig om afscheid te moeten nemen Chris, sterkte ermee! En de dames hebben natuurlijk gelijk: een mooi stukje!
Heel mooi en verdrietig, alleen al door de omschrijving begin je spontaan van grijse Gijs te houden.
Wat naar zeg. Ik vond Gijs een heel lieve hond. Sterkte voor jullie allemaal!
Ha lieverd(s),
Mooi stukje Chris, ik zit hier nu met een brok in mijn keel.
En JA, hij was een harstikke leuke en lieve hond.
Liefs voor jullie en tot dinsdag of misschien wel morgen.
Mama, Atie, oma Atie
Een reactie posten