Flessen en limoncello

Manlief wordt gestoord van mijn bewaardrift van lege plastic melkflessen en ijs- en saladebakjes. Gooi toch gewoon weg! Maar ja, tegenwoordig moet alles gescheiden. Ik wil daar best wel aan mee doen en heb dat ook een tijd gedaan. In de volle overtuiging dat mijn afval ook gescheiden werd opgehaald. Op een vrije (vuilnisophaal)dag zag ik tot mijn grote verbazing dat de biobakken en de vuilniszakken gewoon in een grote bak werden gekieperd. Tja, dan zie ik het nut er niet van in.

Maar eerlijk is eerlijk: een beter milieu begint bij jezelf en daar zal ik toch zelf dan iets mee moeten doen.

In ieder geval bewaar ik dus altijd al allerlei flessen en bakjes voor hergebruik, want dat is o zo handig. Altijd al een fan geweest van de plastic melkflessen. Toen de Dames nog Dametjes waren maakte ik altijd de dagvoorraad flessenmelk aan en bewaarde die in die plastic flessen. En nu gebruik ik ze nog steeds. Mijn vriezer ligt vol met flessen soep en bouillon.


Wildbouillon, pompoensoep en kippenbouillon. Lekker en handig om achter de hand te hebben.

In het midden geen soep, maar een fles limoncello. Limoncello is een digestieve likeur, afkomstig uit het zuiden van Italie. Er bestaat geen officieel recept; de Italiaanse vrouwen die limoncello maken, krijgen het recept door van hun voormoederen en passen het aan aan de smaak van de familie. Deze is niet zelfgemaakt, maar het wordt toch tijd om dat weer eens te doen. Even mijn recept opgezocht op een oude smulwebpagina:

Je hebt 10 of meer citroenen nodig, van de beste kwaliteit, met een dikke schil en niet te rijp. Het is belangrijk dat de citroenen NIET behandeld zijn met chemische bestrijdingsmiddelen. Koop geen citroenen bij de supermarkt in een netje, deze kunnen zijn behandeld met een soort was, wat de smaak be-invloedt. Verder heb je suiker nodig. Tussen de 300 tot 800 gram. Dit is afhankelijk van persoonlijke smaak. En, heel belangrijk, alcohol. Een liter pure alcohol nodig. Eventueel kan er ook de beste kwaliteit wodka gebruikt worden. Verder nog een liter water om de suiker in op te lossen.

En daar komen ze weer: flessen met een wijde hals en een dop. Gebruik beslist geen kurk; deze wordt door de werking van het zuur in de citroenen papperig. Neem dus bijvoorbeeld de plastic flessen met een schroefdop van de melk. Voor het oog kan je natuurlijk later de limoncello overschenken in leuke flesjes.

Boen de citroenen goed af en schil ze. Schraap aan de binnenkant al het wit weg (dat geeft de limoncello een bittere smaak). Vul de fles(sen) met de schillen en doe de alcohol erbij. Dop er op en minstens 20 dagen laten staan in een donkere ruimte. Eventueel kan je in plaats van alle citroenen in een keer te schillen, iedere keer wanneer je een citroen gebruikt, de schil toevoegen aan de alcohol.

Verwarm een liter water en los hierin de suiker op. Laat dit vijf minuten doorkoken en vervolgens helemaal afkoelen. Mix de suikersiroop met de inhoud van de flessen. Doe alles in schone flessen, doppen erop en weer laten staan voor minstens 20 dagen (Hoe langer hoe intenser de smaak).

Zeef (mbv een fijne zeef en/of kaasdoek)na al die dagen de inhoud van de flessen en vul schone flessen met de likeur. Het moment dus om alle plastic melkflessen bij het gescheiden afval te doen en wat wijnflessen met een schroefdop uit je glasbak te plukken en die te steriliseren en te vullen met de limoncello. Bewaren in de koelkast of, beter nog, in de vriezer.