En gisteren kwam mijn vader met vriendin vanuit het midden van het land naar hier geglibberd, want het was spekglad! Voor het eerst in jaren (wat zal het zijn, 25 of zo) een Kerst met mijn vader. Nog een vriendin er bij die alleen was (want dochterlief zit heerlijk in Egypte) en het werd erg gezellig. Het menu was geslaagd en de wijnen dronken prettig weg in de nieuwe glazen die ik kreeg van mijn twee vriendinnetjes en Dame 1.
En vandaag weer een volle tafel... Het komt allemaal wel goed, alhoewel ik daar de week voor de kerst een hard hoofd in had. Ik had gewoon gewerkt en tot overmaat van ramp begon er zich woensdag een enorme verkoudheid te ontwikkelen. Ik ben in geen jaren zo verkouden geweest als nu: een snotneus, kriebeloren en -keel en een droge zeehondjeshoest. Niet prettig als je moet koken. Maar dan merk je wel hoe handig het is om zo iets uit de losse pols te kunnen schudden met ingredienten die eigenlijk lukraak zijn gekocht.

De lekkere saus is naar recept van mijn zwager Erno: In het braadvocht van de biefstukjes een pot uitgelekte cocktailzilveruitjes zacht laten worden. Twee flinke lepels goede frambozen of bosvruchtenjam erdoor roeren. Verder een flinke scheut fond (ik gebruikte wildfond) en rode wijn. Dit lekker laten pruttelen en binden met beurre manie (met een streepje op de e). Eventueel nog een scheut room (voor de lekkerbekken, maar het is niet nodig) en een handvol frambozen doorheen scheppen.
3 opmerkingen:
Ehm, ik kom niet bij wildbouillon met de link maar bij limoncello. Klinkt heerlijk allemaal. Balen die verkoudheid, beterschap!
Sorry, was ook wel heel subtiel: het was uit de flessen in de vriezer...
Zocht tussen de soep naar het recept. Plaats je die nog? Ben wel benieuwd. Waar heb je de eendenlever gehaald? (Sligro?)
Een reactie posten