Computermoe

Dat was mijn reactie op de waarom er al twee maanden niks geblogd was-mail van een attente eetschrijver. Gewoon geen zin om 's avonds (of in het weekend) geconcentreerd een leuk verhaaltje te fabriceren en een foto aan te passen. Sinds een half jaar heb ik een nieuwe baan en ik heb het hartstikke naar mijn zin, maar de hele dag zit ik intensief achter de pc me door stapels cijfertjes, balansen, v&w's en wat al niet meer te werken. Nu klinkt dat alsof het saai is, maar dat is dus absoluut niet zo! Het is weer leuk om allerlei nieuwe dingen te leren (ik heb namelijk geen opleiding in de accountancy, maar ben self-made), maar zo vermoeiend.

Verder heb ik nu een Dame 1 op de middelbare school, die het nu erg naar haar zin heeft, maar soms wat hulp nodig heeft. Ik herbeleef de brugklas dus dit jaar opnieuw en haal mijn wiskunde, Frans, Nederlands, biologie enzo weer aardig op.

Oh ja, ik heb ook een Dame 2 die heeft besloten om toch keepster te worden van haar hockeyteam. Weet je wat een joekels van een tas met toebehoren er dan meegesjouwd moet worden? En daar is mama dan voor (nee, nee, niet gelijk mekkeren over Manlief, die heeft zich opgeworpen als trainer/coach van het team van Dame 1). Dame 2 keept overigens zeer verdienstelijk. Z0 verdienstelijk dat ze geselecteerd is voor de selectiewedstrijden van Zuid-Holland C.

Inmiddels ben ik ook even 40 geworden. Dat is geruisloos op het web voorbijgegaan, maar groots gevierd met natuurlijk veel (Japans) eten en drinken en ben ik (buiten de andere geweldige cadeaus zoals tuinstoelen, een jasje, een creme van Chanel en een vuurkorf) op culinair gebied erg verwend met allerlei kookboeken, attributen en een olijfboom. Genoeg dus om weer over te gaan schrijven.

Heel langzaam begin ik weer wakker te worden!