Is ze weer.... het heeft even geduurd, maar ik geloof dat ik weer min of meer tijd heb (gemaakt) om Chriskras op te pakken.
Na mijn vakantie in augustus ben ik, na een paar maanden niets gedaan te hebben, weer gaan werken. En toen was dus mijn tijd op. Inmiddels heb ik mijn draai weer gevonden en past alles redelijk in de 24 uur. Ok, ik heb veel slaap nodig, dus kan je van die 24 uur er gerust 7 a 8 aftrekken.

Natuurlijk is er veel gebeurd in die vier maanden van afwezigheid. Verhalen te over. Het enige waar ik hier stil bij wil staan, is ons afscheid van Hendrik. Na 11 jaar onze grote vriend, ons maatje te zijn geweest hebben we de beslissing moeten nemen en hem in laten slapen. Inmiddels een maand geleden, maar het gat dat Brave Hendrik achter heeft gelaten is groot... heel groot.
En dan ga je toch weer over op de orde van de dag met natuurlijk als hobbykok-hoogtepunt het kerstmenu. Het was lekker, nee, het was verrukkelijk. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heerlijk had gekookt. Ik was er helemaal blij van!
Zo had ik uit de Delicious. de aardappel-bietentaart gemaakt en die was mooi. Veel mooier dan op de foto uit het blad. En prut; manlief heeft een foto genomen met mijn nieuwe camera (gadget 1), maar die is dus niet helemaal goed geworden.

Die taart gaat overigens in de herhaling, want had ik 's middags zitten zwoegen op de dunne plakjes aardappel en biet met een kaasschaaf, 's avonds kreeg ik een super mandoline (gadget 2) retour. Ideaal dus voor zo'n taart.
Voor mij is een kaasschaaf onontbeerlijk. Alles schaaf ik ermee, tot aan de truffel toe. Zo ook tijdens het menu. Maar... dat hoeft nu ook niet meer, want ik kreeg ook gadget 3: een truffelschaaf. Ik ben dus ontzettend verwend!
En nu weer verder aan de slag; Oud en Nieuw, en dus het verjaarsfeest van Manlief. Ik ga eens rondkijken voor hapjes, want vanaf 3 uur tot .... staat de deur open.